تعلق اجتماعی یک نیاز اساسی انسان است که در DNA ما گنجانده شده است. با این حال، ۴۰ درصد از مردم می گویند که در محل کار احساس انزوا می کنند و نتیجه آن تعهد و مشارکت سازمانی کمتر بوده است. آمار نشان می دهد کسب‌وکارهای ایالات متحده سالانه نزدیک به ۸ میلیارد دلار برای آموزش‌های تنوع و شمول (D&I) خرج می‌کنند که نتیجه‌اش را از دست می‌دهد، زیرا نیاز ما به احساس مشارکت را نادیده می‌گیرند.

طرد شدن کارکنان مضر است و واقعاً دردناک دارد: این احساس شبیه درد فیزیکی است. و این گزشی است که همه ما در یک زمانی آن را تجربه کرده ایم. احساس کنارگذاشتن، مشکلی عمیقاً انسانی است و ریشه‌یابی علل آن حتی در سالم‌ترین محل‌های کار، بسیار سخت است.

احساس تعلق برای کسب و کار خوب است

اگر کارمندان احساس کنند به شرکت تعلق دارند، کسب و کار از مزایای قابل توجهی برخوردار می‌شود. تحقیقات ما نشان داد داشتن تعلق زیاد با افزایش ۵۶ درصدی عملکرد شغلی، کاهش ۵۰ درصدی ریسک جابجایی و کاهش ۷۵ درصدی مرخصی های استعلاجی بیماری مرتبط بوده است. برای یک شرکت ۱۰ هزار نفری، این امر منجر به صرفه جویی سالانه بیش از ۵۲ میلیون دلار خواهد شد.

کارمندانی که متعلق به محل کار بالاتری بودند نیز ۱۶۷ درصد افزایش در امتیاز کارفرمای خود (یعنی تمایل به توصیه شرکت خود به دیگران) نشان دادند. آن‌ها همچنین دو برابر افزایش حقوق و ۱۸ برابر درآمدی بیشتر دریافت کردند.

آیا طرد شدن و حس عدم تعلق قابل رفع است؟

راه حل های زیادی پیشنهاد شده است از جمله:

کسب چشم‌انداز: کارکنان باسابقه تر افکار خود را با کارکنان جدیدتر در رابطه با تجربه طرد و حس عدم تعلق و نحوه مقابله‌شان با آن به اشتراک بگذارند.

 تشویق مربیگری: همکاران به هم کمک کنند که شخص دیگری که حس طرد شدن دارد را راهنمایی کنند.

توانمندسازی: کارکنان برنامه ریزی کنند که چگونه تجربه های تیمی ایجاد کنند تا کارها را فراگیرتر و لذت بخش تر کنند. تیمیم یک راه حل جذاب برای افزایش حس تعلق سازمانی و تیمی است.

هر سه روش باعث می شوند که اعضای تیم که حس طرد شدن دارند به تدریج وارد تعامل شوند. .

منبع